رب گوجهفرنگی یکی از اصلیترین اقلام در سبد خوراکی خانوار ایرانی است. از خورشت و پلو گرفته تا سسها و پیشغذاها، رب نقشی جداییناپذیر در آشپزی ایرانی دارد.
با صنعتی شدن فرآوری گوجه و رشد برندهای بستهبندی مدرن، بازار رب از سطح محلی و کارگاهی به عرصه رقابت گسترده بین برندهای ملی و صادراتمحور رسیده است.
برندهای بزرگ رب در ایران امروز نه تنها روی قفسههای فروشگاههای زنجیرهای رقابت میکنند، بلکه بخشی از توان خود را به بازارهای صادراتی اختصاص دادهاند؛ جایی که ایران با کشورهایی نظیر ترکیه، چین و ایتالیا رقابت مستقیم دارد.
ارزش بازار رب گوجهفرنگی ایران در سال ۱۴۰۲، حدود ۲۵ تا ۳۰ هزار میلیارد تومان برآورد میشود.
نرخ رشد سالانه این بازار طی پنج سال گذشته حدود ۷٪ تا ۹٪ بوده که نشان از کشش قیمتی پایین و تقاضای پایدار مصرف دارد.
از کل بازار:
۶۵٪ مصرف خانوار
۲۵٪ مصرف صنعتی (رستورانها، کترینگ، صنایع سس و غذاهای آماده)
۱۰٪ صادرات
تقاضای صادراتی کمک کرده تا ظرفیت تولید کارخانهها طی یک دهه اخیر افزایش داشته باشد و این موضوع در رقابت برندها نقش کلیدی دارد.

در بازار داخلی، حدود ۱۰–۱۲ برند اصلی سهم عمده بازار را در اختیار دارند.
بر اساس تخمینهای تحلیلی و توزیع قفسه در فروش خردهفروشیها، برندهای مهم به ترتیب سهم هستند:
گستردهترین شبکه توزیع
کیفیت پایدار و بستهبندی متنوع
شهرت قدیمی بهعنوان پیشرو در رب صادراتی
تولید انبوه با قیمت اقتصادی
حضور پررنگ در استانها
محبوبیت در بین خریداران عمده و خانوار
فعالیت قوی در فروشگاههای زنجیرهای
تمرکز روی بستهبندیهای شیشهای و قوطی
برند باسابقه در صنایع تبدیلی
شناختهشده در میان خریداران قدیمی
کیفیت پایدار و قیمت متوسط
استراتژی قیمتگذاری اقتصادی
حضور پررنگ در هایپرمارکتها
توسعه برند و تنوع سبد غذایی
شامل برندهای استانی و خصوصی
سهم قابل توجه در بازار فلهای و ارزانقیمت
رب گوجهفرنگی کالایی حساس به قیمت است.
افزایش قیمت گوجه و هزینههای جانبی باعث شده برندها استراتژیهای متفاوتی اتخاذ کنند:
اقتصادیسازی (Economic) → تبرک، طبیعت
میانه (Value) → یکویک، مکنزی
پریمیوم / صادراتی → چینچین
شاخصهای کیفیت رقابتی:
غلظت (Brix)
رنگ و طعم
خلوص
بدون افزودنی
برندهایی مانند چینچین و یکویک بهدلیل کنترل کیفی مداوم و انتخاب گوجه باکیفیت، جایگاه بهتری در ذهن مصرفکننده دارند.
شبکه توزیع نقش کلیدی در سهم بازار دارد.
چینچین و تبرک
بیشترین پوشش ملی و استانی
مکنزی و طبیعت
جایگاه قوی در فروشگاههای زنجیرهای
در مقابل، برندهای محلی اغلب در یک منطقه جغرافیایی خاص قوی هستند.
انواع بستهبندی رایج:
قوطی
شیشه
پاکت آسهپتیک
ساشه تکنفره
بستهبندی مناسب با نیاز مصرفکننده خانگی یا صنعتی، تعیینکننده موفقیت برند است.

کمپینهای مناسبتی
تخفیفهای دورهای
همکاری با هایپرمارکتها
برندهایی مثل طبیعت با تبلیغات مستمر و نمایش قفسهای قوی، رشد قابلتوجه داشتند.
تعداد زیاد تولیدکنندگان + کشش قیمتی پایین → رقابت شدید
نیاز به سرمایه اولیه بالا + دسترسی به مواد اولیه → مانع ورود
وابستگی به قیمت گوجه → نوسان هزینهها
تنوع برند زیاد + برندلاoyalty پایین → قدرت بیشتر مصرفکننده
در آشپزی ایرانی جایگزین مستقیم ندارد → تهدید کم
ایران بزرگترین تولیدکنندگان رب گوجه در منطقه است و در کنار ترکیه و چین سهم قابل توجهی در بازار دارد.
مقاصد صادراتی:
عراق
افغانستان
روسیه
آسیای میانه
شمال آفریقا
برندهای موفق صادراتی:
چینچین
تبرک
مزیتهای رقابتی صادرات:
دسترسی به مواد اولیه داخلی
هزینه تولید رقابتی
آبوهوا و خاک مناسب
چالشها:
نوسانات ارزی
استانداردهای کیفی کشور مقصد
مصرفکننده ایرانی در انتخاب رب، به ترتیب به عوامل زیر توجه دارد:
غلظت و طعم
رنگ محصول
قیمت
برند
نوع بستهبندی
از نظر الگوی خرید، بستهبندیهای ۸۰۰ گرمی و ۱۰۰۰ گرمی بیشترین سهم را دارند.
در سالهای اخیر، بستههای کوچک تکنفره برای رستورانها و کترینگها رشد کردهاند.

گوجه
شکر
بستهبندی
کمبود آب، هزینه تولید گوجه را بالا برده و به تبع آن قیمت رب افزایش یافته است.
گرایش به بستهبندیهای کوچکتر و خرید از فروشگاههای زنجیرهای بیشتر شده است.
انتظار میرود بازار رب گوجهفرنگی ایران در سالهای پیشرو با رشد ۵–۷٪ سالانه بهپیش برود.
عوامل موثر:
رشد جمعیت شهری
افزایش مصرف غذای آماده
گسترش کانالهای فروش آنلاین
توسعه صادرات
برندهایی که در نوآوری بستهبندی، توسعه بازار صادراتی و مدیریت هزینه موفق عمل کنند، سهم بیشتری کسب خواهند کرد.
✅ 1) تمایز در کیفیت (Brix و خلوص)
ارتقای کیفیت ماده اولیه و کنترل زنجیره ارزش
✅ 2) توسعه بستهبندیهای کوچک و آسهپتیک
برای جذب بخش HORECA و خانوار کوچک
✅ 3) تمرکز بر صادرات
ورود به بازارهای جدید آسیایی و آفریقایی
✅ 4) همکاری با رستورانها و برندهای B2B
قراردادهای حجمی و بلندمدت
✅ 5) برندسازی و دیجیتال مارکتینگ
افزایش آگاهی و تفاوتسازی